De jeugdheld die ik toch niet wilde ontmoeten

 

Een kenmerk van jeugdhelden is dat je ervan droomt ze te ontmoeten. Wat had ik er op mijn zeventiende niet voor over gehad om een keertje face-to-face te zijn met iemand als Mark Lanegan van Screaming Trees, een band uit Seattle, dat in die jaren het ground zero was van nieuwe rockmuziek. Na het lezen van zijn zeer indrukwekkende en onthullende autobiografie, kan ik met terugwerkende kracht zeggen dat ik dolblij ben dat ik Mark ergens in de jaren negentig NIET  tegen het lijf ben gelopen. Hij had me mogelijk beroofd en anders opgelicht of me een dreun verkocht. In elk geval was ik meteen een jeugdheld armer geweest.

Lanegan heeft een levensverhaal waarvan ik op ongeveer driekwart van het boek echt pijn in mijn buik kreeg. Fans zagen in 1996 een wat arrogante rockheld op het podium staan, in werkelijkheid was hij toen zwaar verslaafd, crimineel en, kort daarna, dakloos.

Dit boek is een must read voor iedereen die iets heeft met underground rockmuziek. En onder het lezen grijp je om de paar pagina's naar Spotify voor bijpassende muziek. Hier de soundtrack die ik bij dit boek heb gemaakt, met bands en muzikanten die op de een of andere manier een rol In Lanegans leven speelden.

Voor de muzikale loopbaan van Lanegan zelf mag je de eerste serie bandalbums meteen overslaan (zegt ie zelf). Als je zijn muziek nog niet kent, begin eens met 'Nearly lost you' of 'Dollar bill'.